آیا بلاکچین‌های لایه ۲ واقعاً به توکن نیاز دارند؟

روز به روز به تعداد افرادی که از فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند، افزوده می‌شود. اگرچه این برای اکوسیستم خوب است، اما ثابت شده است که پردازش فعالیت‌های آن‌ها مشکل است. مدل‌های بلاکچین در حالت کم فشار به خوبی عمل می‌کنند، اما با افزایش تعداد کاربران، چالش‌های بیشتری نیز پیش می‌آید. یکی از پاسخ‌ها ایجاد بلاکچین‌های لایه 2 با مکانیسم‌های اجماع خاص خود و توکن‌های بومی بوده است.

سه نکته مهم برای بلاکچین عبارتند از امنیت، تمرکززدایی و مقیاس‌پذیری. متأسفانه، مقیاس‌پذیری اغلب در برجسته شدن دو مورد دیگر در حاشیه قرار می‌گیرد.

اتریوم ظرفیت انجام 1.5 میلیون تراکنش در روز را دارد. برای درک این موضوع خوب است بدانیم که ویزا روزانه 150 میلیون تراکنش را پردازش می‌کند. علاوه بر این، اتریوم می‌تواند تنها 15 تراکنش در ثانیه را پردازش کند. به همین دلیل است که وقتی بسیاری از مردم سعی می‌کنند همزمان از شبکه استفاده کنند، هزینه‌های گس افزایش می‌یابد.

تاکنون، توسعه دهند بلاکچین‌های جدیدی – با ادعای جایگزین – مانند سولانا و تزوس ایجاد کرده‌اند. این بلاکچین‌ها با مکانیسم‌های اعتبارسنجی متفاوتی عمل می‌کنند که آنها را از برخی جهات کارآمدتر می‌کند، اما در برخی موارد از امنیت کمتری برخوردار است.

لایه 1 در مقابل لایه 2

بلاکچین لایه 1 به شبکه اصلی یک بلاکچین مانند اتریوم اشاره دارد. لایه پایه وظیفه اجرای تراکنش‌ها و اجرای قراردادهای هوشمند را بر عهده دارد. اینجا جایی است که از توکن‌های ETH برای پرداخت هزینه تراکنش در شبکه استفاده می‌شود.

بلاکچین‌های لایه 2 از این جهت متفاوت هستند، چون خارج از شبکه اصلی بلاکچین وجود دارند. آنها اغلب توکن‌های بومی خود را برای تکمیل تراکنش‌ها و پرداخت هزینه‌های گس دارند. این بلاکچین‌ها مقیاس‌پذیری، حریم خصوصی و سرعت بیشتری را برای شبکه اتریوم فراهم می‌کنند. به علاوه، پس از تکمیل تراکنش‌ها، برنامه‌های لایه 2 داده‌های خود را به شبکه اصلی ارسال می‌کنند؛ بنابراین، اطلاعات امن و همه در یک مکان هستند.

مزایای اصلی راه‌حل‌های لایه 2 زمان تراکنش سریع‌تر و کارمزد کمتر است. از آنجا که مردم می‌توانند آنها را در بالای یک لایه پایه بسازند، تمرکززدایی را حفظ می‌کنند. و با خارج کردن مقداری از ترافیک از شبکه اصلی، امکان انجام تراکنش‌های بیشتری را فراهم می‌کند.

برخی از شناخته‌شده‌ترین بلاکچین‌های لایه 2 در اتریوم عبارتند از پالیگان، آربیتروم و آپتیمیزم.

چرا پروژه‌های لایه ۲ به توکن نیاز دارند؟

یک بلاکچین لایه 2 ممکن است به دلایل مختلف به توکن خود نیاز داشته باشد. مهم‌تر از همه، کاربران این بلاکچین برای پرداخت هزینه‌های تراکنش از آن استفاده می‌کنند. این تضمین می‌کند که تراکنش‌ها با سرعت بیشتر و ایمن پردازش می‌شوند.

علاوه بر این، این توکن می‌تواند برای تشویق کاربرانی که در شبکه مشارکت دارند و خدمات ارائه می‌دهند، استفاده شود. در نهایت، می‌توان از آن برای ایجاد پاداش برای توسعه‌دهندگان و ولیدیتورهای شبکه استفاده کرد.

چگونه اتریوم با لایه 2 تعامل می‌کند؟

توکن اتریوم به چند روش با بلاکچین‌های لایه 2 تعامل دارد. اول، می‌توان از آن برای پرداخت هزینه‌های تراکنش در بلاکچین استفاده کرد، مانند هر توکن دیگری. علاوه بر این، می‌توان آن را به عنوان وثیقه برای دریافت پاداش‌های اضافی قرار داد. در نهایت، می‌توان از آن برای خرید توکن‌های لایه 2 به عنوان سرمایه‌گذاری استفاده کرد.

در برخی موارد، ETH می‌تواند جایگزین توکن‌های بلاکچین لایه 2 شود. با این حال، چند چالش و محدودیت وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، ممکن است نتوان به همان سرعت و مقیاس‌پذیری که با توکن لایه 2 مقدور است؛ دست یافت. همچنین داشتن چندین توکن در یک سیستم ممکن است باعث افزایش پیچیدگی و ایجاد مشکلات امنیتی شود.

نگرانی‌ها برای بلاکچین‌های لایه ۲

ویتالیک بوترین، بنیان‌گذار اتریوم، در اوایل سال 2021 اذعان کرده بود که این شبکه باید گسترش یابد. او گفت که بلاکچین لایه 2 بهترین گزینه برای آینده نزدیک خواهد بود. با ارتقای شبکه اصلی اتفاقات زیادی افتاده است. اتریوم از اثبات کار به اثبات سهام تبدیل شده است. و امروز، ارتقای شانگهای را در پیش داریم، که پاداش ولیدیتورها را باز می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد وجوه استیک شده را برداشت کنند. با این حال، موضوع مقیاس‌پذیری همچنان پابرجاست.

در پایان سال گذشته، شرکت تحقیقاتی بایننس بیان کرد که راه‌حل‌های لایه 2 در واقع می‌توانند امنیت شبکه را کاهش دهند. از آنجایی که این زنجیره‌های جانبی درآمد را از شبکه اصلی حذف می‌کنند، این می‌تواند مزایای راه‌اندازی شبکه اصلی را کاهش دهد. با ولیدیتورهای کمتر، امنیت کمتری نیز انتظار می‌رود.

تا زمانی که اتریوم شاردینگ را معرفی نکند، این شبکه همچنان با نرخ‌های بالاتر ترافیک مبارزه خواهد کرد. و با توجه به تأخیرهای زیادی که قبلاً در ارتقای چندمرحله‌ای اتریوم شاهد بوده‌ایم، تشخیص اینکه چه زمانی اتفاق می‌افتد دشوار است.

در حال حاضر، به نظر می‌رسد که بلاکچین‌های لایه ۲ همچنان بخش مهمی از شبکه اتریوم خواهند بود. همچنین به نظر می‌رسد که راه‌حل‌های لایه 2 برای عملکرد مؤثر به توکن‌های بومی خود نیاز دارند.

و چه کسی از آینده خبر دارد؟ وقتی توسعه‌دهندگان شاردینگ را معرفی کنند، ممکن است همه این پروژه‌ها خاموش شوند.

سوالات متداول

• آیا وجود توکن برای تمام بلاکچین‌های لایه 2 ضروری است؟

خیر، ولی وجود توکن برای بهبود امنیت شبکه، پرداخت هزینه تراکنش‌ها (گس فی) و یا پاداش به ولیدیتورها، به عملکرد بهتر شبکه منجر می‌شود.

• آیا واقعا بلاکچین‌های لایه 2 امن هستند؟

این بلاکچین‌ها مقیاس‌پذیری، حریم خصوصی و سرعت بیشتری را برای شبکه اتریوم فراهم می‌کنند. به علاوه، پس از تکمیل تراکنش‌ها، برنامه‌های لایه 2 داده‌های خود را به شبکه اصلی ارسال می‌کنند؛ بنابراین، اطلاعات امن و همه در یک مکان هستند.