محاسبه هزینه اقتصادی قطع اینترنت

ما به طور فزاینده‌ای تبدیل به یک جامعه دیجیتالی می‌شویم که دسترسی به اینترنت به‌سرعت به یک ضرورت تبدیل می‌شود تا یک امتیاز. ظهور گوشی‌های هوشمند به این انقلاب سرعت بخشیده است که در آن همه چیز به‌صورت آنلاین قابل دسترسی است. بر اساس برآورد اواسط سال ۲۰۱۹ توسط Internet World Stats، بیش از ۴.۵ میلیارد نفر با ضریب نفوذ فزاینده ۵۸.۸٪ به شبکه اینترنت متصل هستند.

درحالی‌که اینترنت نقش بزرگی در دسترسی بیشتر و ساده‌تر کردن انواع سرویس‌ها ایفا کرده است، اگر اوضاع به هم بخورد، تحت نظر مقامات قرار می‌گیرد. دولت‌ها در سرتاسر جهان، به‌ویژه کشورهای درحال‌توسعه، وقتی می‌ترسند که در صورت بروز مشکل، دسترسی به اینترنت عموم مردم را تحریک کند، به‌سرعت از دسترسی به اینترنت برای عموم مردم جلوگیری می‌کنند.

اگرچه این اقدام مقامات ‌موجه نیست، اما ترس آنها از انتشار اطلاعات نادرست (به نظر خودشان) از طریق کانال‌های رسانه‌های اجتماعی است. در پایان روز نتایج مشخص می‌شود. مردم کانال ارتباطی حیاتی خود را از دست می‌دهند و کشورها باید هزینه‌های اقتصادی را بسته به سطح اتصال خود متحمل شوند. کشورهای بسیار مرتبط مانند ایالات متحده و چین در مقایسه با سایر کشورها باید هزینه بسیار شدیدتری را بپردازند (نمودار زیر).

اعتراضات خشونت‌آمیز سال ۹۸ به افزایش قیمت بنزین در ایران این موضوع را آشکار کرد. آخرین داده‌ها نشان می‌داد که سطح اتصال در کشور پس از کاهش ۵ درصدی در اوایل به دلیل قطعی اینترنت که توسط دولت در ۱۵ نوامبر در بحبوحه تشدید بحران آغاز شد، به ۶۴ درصد افزایش یافت. درحالی‌که دولت جمهوری اسلامی عقیده داشت باید این اقدام را برای کنترل اعتراضات انجام دهد، اما برای اقتصاد شکننده ایران که از قبل هم شکننده‌تر شده بود، روزانه ۶۱ میلیون دلار هزینه داشت.

عراق نیز با مسدودکردن پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های پیام‌رسان در اکتبر ۲۰۱۹، اقدام مشابهی را انجام داد و پس از آن با افزایش اعتراض‌ها، اینترنت به طور کامل قطع شد. در این مورد، هزینه خیره‌کننده ۱۳۶ میلیون دلار در روز بود.

دو سازمان –  NetBlocks و The Internet society گرد هم آمده‌اند تا ابزاری را ابداع کنند که هزینه اقتصادی قطعی کل اینترنت در کشورهای مختلف جهان را محاسبه کند. درحالی‌که گروه اول یک گروه جامعه مدنی مستقل و غیرحزبی است که در تلاقی حقوق دیجیتال، امنیت سایبری و حاکمیت اینترنت کار می‌کند، دومی اینترنت را به‌عنوان منبعی برای غنی سازی زندگی مردم ترویج می‌کند.

این ابزار که به‌عنوان Cost of Shutdown Tool (COST) نامیده می‌شود، ابزاری مبتنی بر داده است که به هرکسی امکان می‌دهد هزینه قطع‌شدن اینترنت در اکثر کشورهای جهان را تخمین بزند. این محاسبه تأثیر تولید ناخالص داخلی قطع اینترنت بر اقتصاد یک کشور را تخمین می‌زند، که در آن نتایج بر اساس روش‌های ابداع شده توسط موسسه بروکینگز و CIPESA است.

کار بر روی ابزاری برای بهبودهای بیشتر ادامه دارد که می‌تواند تاثیرات ثانویه‌ای مانند اثرات ناشی از ازدست‌دادن اعتماد سرمایه‌گذاران و اقتصادهای سایه را محاسبه کند. ابزار COST قبلاً برای کارهای سیاست بین‌المللی و حمایت در سال ۲۰۱۸ با نمایش فناوری در انجمن‌های مختلف مهم آزمایش شده است.

نیازی به گفتن نیست، این یک ابزار مفید برای افراد از هر طبقه‌ای است – روزنامه‌نگاران، محققان، مدافعان، سیاست‌گذاران، مشاغل و موارد دیگر…