توضیح معمای اقتصاد جهان با نگاهی به تابلوی مونالیزا

به دنبال هرج‌ومرج در صنعت بانکداری، بسیاری از تحلیلگران اکنون متقاعد شده‌اند که اقتصاد جهان به سمت یک رکود همراه با «فرودی سخت» پیش می‌رود. به نظر می‌رسد تعداد کمی انتظار سناریوی «بدون فرود» را داشته باشند، که در آن اقتصاد با افزایش نرخ‌های بهره مشکلی نداشته باشد.

به طور خلاصه: پیش‌بینی نسبت به گذشته سخت‌تر شده است. در سال گذشته، دامنه انتظارات تحلیلگران برای رشد تولید ناخالص داخلی سه ماهه آمریکا دو برابر سال 2019 بوده است. کلمه «عدم‌قطعیت» بیش از 60 بار در آخرین چشم‌انداز جهانی صندوق بین‌المللی پول به چشم می‌خورد، یعنی حدود دو برابر بیشتر از آوریل و نسخه اکتبر 2022.

وقتی وحشت بانکی به وجود آمد، هیچ کس کوچک‌ترین تصوری نداشت که فدرال رزرو در ماه مارس با نرخ‌های بهره چه خواهد کرد – برخی از سرمایه‌گذاران انتظار افزایش نرخ داشتند، برخی بدون تغییر، برخی کاهش – و جلسات بعدی نیز به همان اندازه غیر قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسند. در آخرین نشست سیاست پولی بانک مرکزی اروپا در ماه گذشته، کریستین لاگارد، رئیس آن، در مورد نقش نهاد تحت مدیریت خود صریح صحبت کرد. او گفت:

«در حال حاضر نمی‌توان تعیین کرد که مسیری که قرار است به پیش برود، به کدام سمت است.»

آماردانان رسمی در تلاش برای درک این تصویر هستند. به طور طبیعی، آنها برآوردهای خود را از همه چیز از تولید ناخالص داخلی گرفته تا اشتغال به روز می‌کنند. اما چیزی تغییر کرده است. تجدیدنظر در تولید ناخالص داخلی در منطقه یورو چهار برابر بیشتر از حد معمول بوده است. در ماه مارس، اداره آمار بریتانیا بازنگری‌های بزرگی را منتشر کرد. این انتشار نشان داد که سرمایه‌گذاری واقعی کسب‌وکار مطابق با سطح قبل از همه‌گیری کرونا بود، نه 8 درصد کمتر از آنچه که قبلاً تصور می‌شد.

ماه گذشته آماردانان استرالیایی تخمین خود را از رشد بهره‌وری در سه ماهه سوم سال 2022 نصف کردند. در آن سال اداره آمار کار آمریکا (bls) در برآورد خود از حقوق و دستمزد غیرکشاورزی (بدون تعدیل فصلی) 59,000 نفر در ماه، بین اولین و سومین تجدیدنظر کرد – در مقایسه با 40,000 در سال 2019.

چه خبر است؟ واقعاً دنیا این‌قدر بی‌ثبات شده است؟

در سال گذشته، اروپا شاهد بزرگ‌ترین جنگ زمینی خود در هفت دهه گذشته، غوغای زنجیره تامین، بحران انرژی و دوره‌ای از آشفتگی بانکی بوده است.

با این حال، تغییرات ساختاری عمیق‌تری نیز در جریان است. اولین مورد مربوط به اختلالات کووید-19 است. با آمدن و رفتن قرنطینه‌ها، جهان از سقوط به رشد فزاینده رسید. در فوریه، bls عواملی را که برای تورم اعمال می‌کند تغییر داد، که تفسیر نرخ‌های ماهانه را بسیار دشوارتر می‌کند. تورم اصلی سالانه در سه ماهه پایانی سال 2022 از 3.1 درصد به 4.3 درصد افزایش یافته است.

درک تورم منطقه یورو نیز سخت‌تر از حد معمول شده است. کمیل کوار از موسسه مشاوره مودیز آنالیتیکس، خاطرنشان می‌کند که بسته به تعدیل فصلی، تورم ماهانه اصلی در ماه مارس به 0.2 درصد یا به 0.4 درصد رسید.

تغییر دوم مربوط به اندازه نمونه است. این بیماری روندی را تسریع کرد که در آن سهم فزاینده‌ای از مردم به نظرسنجی‌های رسمی پاسخ نمی‌دهند. در آمریکا، نرخ پاسخ به نظرسنجی مورد استفاده برای تخمین مشاغل خالی از نزدیک به 60٪ درست قبل از همه‌گیری، به حدود 30٪ کاهش یافته است. وقتی کووید شیوع پیدا کرد، میزان پاسخ به نظرسنجی نیروی کار بریتانیا تقریباً به نصف رسید.

در طول قرنطینه برخی از مشاغل بسته شدند. و مردم عادت به پر کردن پرسش‌نامه نداشتند. بی‌اعتمادی به دولت نیز ممکن است افزایش یافته باشد و مردم تمایلی به کمک به آمارگیران نداشته باشند.

کاهش نرخ پاسخ احتمالاً نوسانات داده‌ها را افزایش می‌دهد. آنها همچنین ممکن است منجر به سوگیری شوند.

سومین دلیل سردرگمی ناشی از تفاوت بین داده‌های «سخت» و «نرم» است – معیارهای عینی مانند سطح بیکاری، و معیارهای ذهنی مانند انتظارات آینده مردم. به طور معمول این دو نوع با هم حرکت می‌کنند. در حال حاضر آنها از هم دور هستند. اقدامات نرم رکودی به نظر می‌رسد. اقدامات سخت به یک شرایط انبساطی اشاره دارد. این واگرایی ممکن است منعکس‌کننده بدخلق بودن مردم نسبت به تورم باشد. قیمت‌ها در کشورهای ثروتمند همچنان سالانه 9 درصد افزایش می‌یابد.

سرمایه‌گذاران و آماردانان درک بهتری از اقتصاد جهان در دوره‌های نوسانات و تورم خواهند داشت. همانطور که اثرات همه‌گیری کرونا کمرنگ می‌شود، تحریفات در تعدیل‌های فصلی نیز کمرنگ می‌شود. اقتصاددانان قبلاً در گنجاندن داده‌های جایگزین در پیش‌بینی‌ها پیشرفت کرده‌اند که به غلبه بر مشکل کاهش پاسخ‌ها کمک می‌کند.

اما این برای دولت‌ها و کسب‌وکارهایی که نیاز به تصمیم‌گیری در حال حاضر دارند، یا افرادی که فقط سعی می‌کنند اخبار را دنبال کنند، موضوعی خوشایند نیست. تعجب نکنید اگر اقتصاد جهانی برای مدتی در حالت سردرگمی باقی بماند.

مقاله‌ای از اکونومیست